- ابوبکر بن سعد بن زنگی (اَ بو بَ رِ نِ سَ دِ نِ زَ)
پنجمین اتابک سلغری فارس. بزمان پدر هفت سال محبوس بود و پس از مرگ سعد در 623 هجری قمری بجای پدر نشست و بعض جزایر خلیج و چند شهر از هندوستان را مسخر و ضمیمۀ ملک فارس کرد. و با اوگتای قاآن ایلخان مغول از در اطاعت و انقیاد درآمد و خراجی بپذیرفت و فارس را از قتل و نهب مغلان صیانت کرد و اوگتای به وی لقب قتلغخان یعنی پادشاه سعید داد. او ممدوح شیخ اجل مصلح الدین سعدی شاعر مشهور است که بوستان را به نام او و گلستان را به نام پسرش سعد کرده است:
علی الخصوص که دیباچۀ همایونش
بنام سعد ابی بکر سعد بن زنگیست.
(گلستان).
که سعدی که گوی بلاغت ربود
در ایام بوبکر بن سعد بود.
(بوستان)
علی الخصوص که دیباچۀ همایونش
بنام سعد ابی بکر سعد بن زنگیست.
(گلستان).
که سعدی که گوی بلاغت ربود
در ایام بوبکر بن سعد بود.
(بوستان)